Tynk na ścianach elewacji nie tylko nadaje budynkowi estetyczny wygląd, przede wszystkim ochrania ją przed czynnikami atmosferycznymi. Poza wyborem faktury i koloru tynku należ kierować się jego właściwościami, materiał musi być paroprzepuszczalny, czyli umożliwiający cyrkulację pary wodnej, w przeciwnym razie będzie się ona skupiała we wnętrzu ścian. Taki proces doprowadzi do degradacji budynku, dlatego zanim zabierzesz się za tynkowanie musisz znać kilka istotnych faktów.
Każdego dnia tynk narażony jest na mnóstwo czynników: słońce, deszcz, śnieg, naturalne procesy zachodzące w budynku (np. osiadanie) i uszkodzenia mechaniczne. Należy pamiętać, że tynk to jedynie warstwa zewnętrzna i nie warto liczyć na to, że zakryje ona niedoróbki lub błędy murarza. Tynk ma jedynie za zadanie wyrównać powierzchnię i chronić ją przed wpływami pogody, nie posiada on właściwości konstrukcyjnych.
Ponieważ przez pierwszy rok w ścianach budynku zachodzą liczne procesy, idealnym rozwiązaniem byłoby rozpoczęcie pracy tynkarskich dopiero po upływie tego czasu. To uchroni tynk przed pękaniem pod wpływem naprężeń związanych z naturalnym procesem osiadania. Jak przy każdych pracach budowlanych, również w trakcie tynkowania należy ściśle przestrzegać zasad oraz działać zgodnie z zaleceniami producenta materiału elewacyjnego. Tylko w ten sposób unikniemy problemów, które mogą wystąpić w trakcie kładzenia tynku, jak i z biegiem kolejnych lat.
W budownictwie prace przygotowawcze są zawsze tak samo ważne jak sam proces główny, dlatego należy podejść do nich z najwyższą starannością. Obowiązuje tu prosta zasada – im równiejsze będzie podłoże, tym prostsze będzie tynkowanie. Zanim się za nie zabierzesz, wyrównaj ewentualne ubytki. Zakrycie ich masą tynkarską będzie niezwykle trudne i zwiększy ilość potrzebnego materiału.
Ponadto trwałość tynku jest bezpośrednio zależna od przyczepności podłoża, na którym zostanie on położony, dlatego musisz bezwzględnie zadbać o jego jakość.
Jeśli producent tynku zaleca uprzednie zagruntowanie ścian, koniecznie wykonaj ten krok. Nie ignoruj również zaleceń dotyczących warunków pogodowych, w których powinno przebiegać tynkowanie, ponieważ ścisłe przestrzeganie zasad ustalonych przez producenta warunkuje sukces twojego przedsięwzięcia.
UWAGA! Jeśli masz do otynkowania budynek składający się z różnych materiałów, umocnij tynk umieszczając pod nim siatkę z włókna szklanego lub propylenowego. Jest to konieczne, ponieważ poszczególne materiały mają odmienne właściwości i na ich łączeniach mogą pojawić się poważne pęknięcia. Standardowo zaleca się stosowanie tego rodzaju siatki przy otworach drzwiowych i okiennych oraz przy narożnikach.
Jest to bardzo popularna mieszanka stosowana przy pracach tynkarskich na zewnątrz budynku. Warstwa wykończeniowa ma grubość od 2 do 3 cm i ma nieco chropowatą fakturę, która ze względu na swój skład nie zmienia się nawet po szlifowaniu. Mieszankę przygotowuje się z suchego produktu i wody – ręcznie lub w betoniarce.
TAK. Tego rodzaju tynkami można wykańczać wszystkie ściany murowane oraz betonowe. Produkt jest bardzo wydajny, cena korzystna, a odporność na korozję biologiczną wysoka. Tynk cementowo – wapienny charakteryzuje się również wysoką paroprzepuszczalnością.
NIE. Tego typu materiał łatwo pochłania wodę, co zmniejsza jego odporność na skurcze związane z procesami zachodzącymi w ścianach. Może się zdarzyć, że w trakcie wiązania się materiałów tynk popęka.
TAK. Wyjątkowo twardy tynk, wodoszczelny i odporny na wszelkiego rodzaju uszkodzenia mechaniczne.
NIE. Materiał trudno się nakłada, jest twardy i bardzo szybko schnie – co niestety może skutkować licznymi pęknięciami. Wymaga umiejętnego nakładania i odpowiedniej pielęgnacji w późniejszym czasie. Tworzy chropowatą powierzchnie, która nie podlega wygładzaniu.
To również mieszanka na bazie cementu i wapna lub samego cementu, jednak różnią się od tynków wykończeniowych – są jeszcze bardziej chropowate.
TAK. Doskonale nadają się do wyrównywania powierzchni np. w przypadku ścian ceglanych odznaczających się głębokimi spoinami. Niektóre rodzaje tynków podkładowych zewnętrznych działają jako środek gruntujący – zmniejszają właściwości chłonne podłoża i tym samym wpływają na poprawę przyczepności tynku właściwego.
NIE. Tynki podkładowe nie mają w zasadzie żadnych wad. W pewnych sytuacjach są po prostu niezbędne, w innych – niepotrzebne.
To również tynki cementowo – wapienne, jednak w przeciwieństwie do tynków podkładowych charakteryzują się drobnoziarnistością.
TAK. Jest to zewnętrzny odpowiednik gładzi – cienka warstwa wierzchnia tworzy delikatną, gładką powłokę na tynku głównym podnosząc walory estetyczne budynku.
NIE. Brak.
Ich główne zastosowanie jest ściśle powiązane z ocieplaniem budynku od zewnątrz (nie jest to jednak bezwzględny warunek). Na rynku dostępne są tynki cienkowarstwowe na bazie mineralnej, akrylowej, akrylowo-silikonowej, silikonowej, silikatowej i silikatowo-silikonowej.
Na co należy uważać wybierając tynk zewnętrzny.
Skupianie się przede wszystkim na cenie produktów może okazać się bardzo ryzykowne – podobnie jak wykonywanie prac na własną rękę, gdy brak nam umiejętności. Warto wybierać komponenty jednego producenta, ponieważ mamy wtedy pewność, że będą one ze sobą doskonale współgrały. W żadnych przypadku nie należy traktować tynku jako materiał wzmacniający sypiące się ściany. Tynki – zwłaszcza cementowe – są ciężkie i jeśli konstrukcja jest niestabilna pogorszą one jedynie kondycję budynku.
Artykuł pochodzi z serwisu: